ประเทศมาเลเซีย (Malaysia)

      มาเลเซีย (มาเลย์: Malaysia) เป็นประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ประกอบด้วยพื้นที่ 2 ส่วนโดยมีทะเลจีนใต้กั้น ส่วนแรกคือ มาเลเซียตะวันตก อยู่ทางตอนใต้ของคาบสมุทรมลายูและคาบสมุทรอินโดจีน มีพรมแดนติดประเทศไทยทางรัฐกลันตันเประปะลิส และเกดะห์ และติดกับสิงคโปร์ทางรัฐยะโฮร์ ส่วนที่ 2 คือ มาเลเซียตะวันออก อยู่ทางตอนเหนือของเกาะบอร์เนียว มีพรมแดนทิศใต้ติดอินโดนีเซียทุกส่วนของมาเลเซียตะวันตก แต่ล้อมรอบประเทศบรูไนดารุสซาลามด้วยรัฐซาราวักเพียงรัฐเดียว มาเลเซียเป็นสมาชิกก่อตั้งของกลุ่มประเทศอาเซียน

     ชื่อของประเทศมาเลเซียถูกตั้งขึ้นเมือ พ.ศ. 2506 โดยมีความหมายรวมเอาสหพันธรัฐมาลายาสิงค์โปร์ซาบาห์ซาราวักและบรูไนเข้าด้วยกัน คำว่า มาเลเซียนี้เดิมเคยถูกใช้เป็นชื่อเรียกภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในส่วนที่เป็นหมู่เกาะมาก่อน ซึ่งปรากฏหลังฐานจากแผนที่ที่ตีพิมพ์ในชิคาโกเมื่อปีพ.ศ. 2457 ในการตั้งชื่อประเทศมาเลเซียนั้นมีการนำเสนอชื่ออื่นๆ มากมายก่อนที่จะได้ผลสรุปให้ใช้ชื่อมาเลเซีย

      ปรากฏความสัมพันธ์อย่างแน่นแฟ้นระหว่างหลายชนเผ่าพันธุ์และหลายวัฒนธรรมของประเทศ นอกจากชาวมาเลย์และกลุ่มชนพื้นเมืองแล้ว ยังมีผู้อพยพมาจากจีน อินเดีย อินโดนีเซียและส่วนอื่นของโลก ซึ่งรวมเข้าเป็นพลเมืองของมาเลเซีย มีความแตกต่างทางวัฒนธรรมอย่างน่าสนใจ อาจเนื่องมาจากการติดต่อสัมพันธ์นานปี กับภายนอกและการปกครองโดย ชาวโปรตุเกส ดัตช์ และ อังกฤษ ผลที่เกิดตามมาคือการวิวัฒน์ของประเทศจนเปลี่ยนรูปของวัฒนธรรมดังจะได้เห็น การผสมผสานได้อย่างวิเศษของ ศาสนา กิจกรรมทางสังคมและวัฒนธรรมขนบธรรมเนียมประเพณีการแต่งกาย ภาษาและอาหาร ประเทศมาเลเซียได้รับเอกราชคืนจากอังกฤษมาเมื่อวันที่ 32 สิงหาคม ปี ค.ศ. 1957เป็นสหพันธ์มาเลเซีย ต่อมาเมื่อรวมรัฐซาบาห์ และ รัฐซาราวัดเข้าด้วยแล้ว ประเทศมาเลเซียจึงได้ถือกำเนิดขึ้น

      มาเลเซียตะวันตก มีภูเขาทอดยาวทางตอนกลางเกือบตลอด เป็นอุปสรรคต่อการคมนาคม ทำให้มีที่ราบ 2 ด้าน ที่ราบด้านตะวันตกกว้างกว่า เป็นเขตเศรษฐกิจที่สำคัญ คือ เขตปลูกยางพารา และขุดแร่ดีบุก

      มาเลเซียตะวันออก ส่วนใหญ่เป็นภูเขา ที่ราบสูงอยู่ทางตอนใน มีที่ราบย่อม ๆ อยู่ตามชายฝั่งทะเล

     
            มาเลเซียตะวันตก  ตั้งอยู่บนแหลมมลายู ลักษณะภูมิประเทศโดยทั่วไปเป็นป่าไม้ ภูเขา และหนองบึง ประมาณร้อยละ ๗๐ ของพื้นที่
                บริเวณชายฝั่งตะวันตก ที่ติดกับมหาสมุทรอินเดีย และช่องแคบมะละกา เป็นพื้นที่ราบลุ่ม ชายฝั่งเต็มไปด้วยหนองบึง และป่าไม้โกงกาง ผิวดินเป็นดินเหนียว และโคลนตม คงมีเหลือพื้นที่ราบซึ่งเป็นดินทรายบางบริเวณ พื้นดินตอนในห่างจากบริเวณที่ราบชายฝั่งสองด้าน ค่อย ๆ เปลี่ยนระดับเป็นที่ราบสูง บริเวณเชิงเขา พื้นดินส่วนใหญ่เป็นดินแดง และดินปนทราย ดินเหนียวและดินลูกรัง
            มาเลเซียตะวันออก  ตั้งอยู่บนเกาะบอร์เนียวตอนเหนือ ลักษณะภูมิประเทศแบ่งออกได้เป็นสามส่วนคือ
           ที่ราบชายฝั่ง และริมทะเลมีหนองบึง และป่าโกงกาง ที่เชิงเขา และทิวเขาสูงมีความสูงชัน มีเหวลึกปกคลุมด้วยป่าทึบยากแก่การสัญจร มียอดเขาสูงสุดอยู่ทางภาคเหนือ มีลักษณะผิวดินแตกต่างกันออกไป บริเวณพื้นที่รอบชายฝั่งส่วนใหญ่เป็นประเภทดินเหนียว และดินโคลนตม ซึ่งมีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ตลอดเวลา ในบริเวณบางแห่งมีกรวดทรายปะปนอยู่เป็นจำนวนมาก
            เทือกเขา  เทือกเขาสำคัญของมาเลเซียประกอบด้วยเทือกเขาบินดัง เทือกเขาโกฮิมหรือเทือกเขากลาง เทือกเขาตรังกานู ในแหลมมลายู และเทือกเขากินาบาลู ในเกาะบอร์เนียว ซึ่งมียอดเขาโกตาคินาบาลูเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในมาเลเซีย
            แหล่งน้ำ  ในแหลมมลายูมีแม่น้ำสายสำคัญได้แก่ แม่น้ำคาดาห์ แม่น้ำซุนดา แม่น้ำเกรียน แม่น้ำเปรัค แม่น้ำปาหัง แม่น้ำกลันตัน แม่น้ำมุดา แม่น้ำเบอร์นัม แม่น้ำสลังงอร์และแม่น้ำกลัง
            ในเกาะบอร์เนียวมีแม่น้ำสายสำคัญได้แก่ แม่น้ำรายัง มีความยาวประมาณ ๕๖๐ กิโลเมตร  แม่น้ำมาลุย ยาวประมาณ ๔๐๐ กิโลเมตร นอกจากนี้ยังมีแม่น้ำกินาบาดางัน
           ชายฝั่งทะเล ในแหลมมลายูฝั่งทะเลด้านตะวันออกติดต่อกับทะเลจีนใต้ ลักษณะท้องทะเลในบริเวณดังกล่าวเป็นพื้นที่ลาดชัน พื้นที่ส่วนใหญ่เต็มไปด้วยปะการัง และหินใต้ทะเลน้อยใหญ่เป็นจำนวนมาก เหมาะแก่การเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำต่าง ๆ ฝั่งทะเลมีความยาวประมาณ ๑,๙๐๐ กิโลเมตร  บริเวณชายฝั่งมีความลึกตั้งแต่ ๑๒๐ - ๓๐๐ ฟุต เป็นหาดทรายยาวเหยียดติดต่อกัน มีที่ราบลุ่มอยู่เป็นบางตอน ฝั่งทะเลด้านตะวันตกเป็นหาดเลน พื้นที่ลึกเข้าไปในบริเวณชายฝั่งเป็นที่ลุ่ม และหนองบึง และป่าไม้โกงกาง คงมีเฉพาะบางแห่งเท่านั้นที่มีหาดทราย
          ในเกาะบอร์เนียว ฝั่งทะเลบริเวณใต้สุดของทะเลจีนใต้ ท้องทะเลในบริเวณดังกล่าวมีความลึกพอสมควร มีกลุ่มหินปะการังอยู่เป็นหย่อม ๆ ในระยะลึก นอกจากนั้นยังมีหินใต้น้ำอยู่เป็นบางตอนในบริเวณใกล้ชายฝั่ง เป็นอุปสรรคในการเดินเรือใกล้ฝั่ง บริเวณฝั่งทะเลรัฐซาราวัคมีความลึกใกล้ฝั่งประมาณ ๒๐ - ๓๐ ฟุต  ห่างออกไปจากฝั่ง บางพื้นที่ลึกมาก บางแห่งลึกประมาณ ๒๐๐ - ๓๐๐ ฟุต
            บริเวณชายฝั่งของรัฐซาบาห์ ทิศเหนือติดต่อกับทะเลจีนใต้ ความลึกของทะเลมีมากกว่ารัฐซาราวัค

                รัฐที่มีสุลต่านเป็นประมุข จำนวน ๙ รัฐ ได้แก่ เปรัค ปาหัง เซลัง-งอร์ เปอร์ลิส     เคดาห์ เนกรีเซมบิลัน ยะโฮร์ กลันตัน และตรังกานู

                รัฐที่มีผู้ว่าการรัฐเป็นประมุข จำนวน ๔ รัฐ ได้แก่ ปีนัง มะละกา ซาราวัค และ     ซาบาห์

                นอกจากนี้ยังมีเขตสหพันธรัฐ (Federal Territory) อีก ๒ เขต คือ กรุงกัวลาลัมเปอร์ ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศ และเกาะลาบวน (อยู่ทางมาเลเซียตะวันออกใกล้กับ บรูไน ดารุสซาลาม)

มาเลเซียแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 13 รัฐ (states - negeri-negeri) และ 3 ดินแดนสหพันธ์* (federal territories - wilayah-wilayah persekutuan) เป็นดินแดนที่รัฐบาลกลางปกครอง เขตการปกครองต่าง ๆ และชื่อเมืองหลวง (ในวงเล็บ) ได้แก่

มาเลเซียตะวันตก (คาบสมุทรมลายู)

มาเลเซียตะวันออก (เกาะบอร์เนียวตอนเหนือ)

ซาบาห์ (โกตากินะบะลู)

ซาราวัก (กูจิง)

เกษตรกรรม ผลิตยางพาราที่สำคัญของโลก และข้าวเจ้าปลูกมากบริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำทั้ง 2 ด้าน

การทำเหมืองแร่ แร่ที่สำคัญ ได้แก่ แร่ดีบุกส่งออกเป็นอันดับหนึ่งของโลกแร่เหล็ก น้ำมัน และแก๊สธรรมชาติ

การทำป่าไม้ ส่วนใหญ่เป็นไม้เนื้อแข็ง ส่งไม้ออกเป็นอันดับ 2 ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รองจากอินโดนีเซีย

อุตสาหกรรม ได้ชื่อว่าเป็นประเทศอุตสาหกรรมใหม่ของเอเชีย (NICs)

ทางรถไฟ 

          การเดินทางจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกที่หนี่งในกรุงกัวลาลัมเปอร์อาจเป็นเรื่องยุ่งยากเนื่องจากการจราจรที่พลุกพล่าน ทางเลือกหนึ่งที่จะช่วยเลี่ยงการจราจรที่ติดขัดคือการใช้บริการรถไฟขนาดเบาของเมือง กัวลาลัมเปอร์มีระบบรถไฟใต้ดินสี่สาย - KL Monorail เป็นสายที่เชื่อมเขตสำคัญหลักอันเป็นแหล่งที่ตั้งของธนาคาร สำนักงาน โรงแรมและศูนย์การค้าต่างๆ STAR เป็นสายที่มีความยาว 27 กิโลเมตรจากเหนือถึงใต้และอีกสายวิ่งไปทางตะวันออก และ PUTRA ที่เชื่อมเขตตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองกับเขตตะวันตก
              รถไฟ KTM (Keretapi Tanah Melayu) เชื่อมเมืองสำคัญในคาบสมุทรมาเลเซียและจุดหมายปลายทางในประเทศไทยและสิงคโปร์ มีบริการรถไฟสายด่วนขึ้นเหนือ Express Langkawi ออกเดินทางทุกคืนจากกัวลาลัมเปอร์ไปยังเมืองอารอในรัฐเกดะห์ ถึงจุดหมายปลายทางในตอนเช้าหลังจากนั้นจึงวิ่งต่อไปยังอำเภอหาดใหญ่ในประเทศไทย นี่คือทางเลือกการเดินทางที่เหมาะอย่างยิ่งสำหรับนักศึกษาที่ชื่นชอบการช็อปปิ้งในวันหยุดสุดสัปดาห์ในราคาที่ไม่แพง

ทางถนน
            รถโดยสารประจำทางเป็นวิธีการเดินทางที่ไม่แพงในประเทศมาเลเซีย บริการรถประจำทางจะวิ่งตามเส้นทางและคิดค่าโดยสารตามระยะทางที่ใช้บริการ ช่วงเวลาการรอรถค่อนข้างไม่แน่นอนและมักจะมาไม่ตรงเวลา อย่างไรก็ตามบริการรถประจำทาง Putra จะมีความน่าเชื่อถือมากกว่า
        โดยปกติแท๊กซี่ในเมืองใหญ่จะมีการติดตั้งมิเตอร์ โดยมีอัตราค่าบริการ 2 กิโลเมตรแรกที่ 2 ริงกิตและ 10 เซ็นต์สำหรับทุกๆ 200 เมตรหลังจากนั้น สำหรับผู้ที่ต้องการสำรวจสถานที่แห่งอื่นของมาเลเซียในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ การใช้บริการรถโดยสารเป็นอีกทางเลือกที่สะดวกง่ายดาย ค่าโดยสารเริ่มต้นที่ 35 ริงกิต จึงเป็นเรื่องง่ายและประหยัดสำหรับนักศึกษาที่จะเดินทางไปเยี่ยมชมรัฐอื่น เพื่อลิ้มลองรสชาติอาหารท้องถิ่นหรือเดินทางไปตามแหล่งท่องเที่ยวต่างๆ

ทางอากาศ 
       มีสายการบินมากกว่า 40 สายการบิน ที่มีเที่ยวบินมายังประเทศมาเลเซีย ทุกเที่ยวบินทั้งขาเข้าและออกจะมาที่สนามบินนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ (KLIA) อันทันสมัยซึ่งอยู่ที่เมืองเซปัง ห่างจากเมืองหลวงกัวลาลัมเปอร์ไปทางใต้ 50 กิโลเมตรหรือหนึ่งชั่วโมงโดยรถยนต์
            จากสนามบินกัวลาลัมเปอร์ จะมีเที่ยวบินไปยังเมืองสำคัญและเมืองต่างๆส่วนใหญ่ นักศึกษาสามารถเลือกสายการบินที่ต้องการหรือแม้แต่สายการบินราคาประหยัดที่ได้รับความนิยมอย่าง AirAsia และ Firefly หากจองล่วงหน้า สายการบินราคาประหยัดเหล่านี้จะมีราคาตั๋วที่ถูกมาก

ทางทะเล
     มีท่าเรือมากมายในประเทศมาเลเซีย อาทิเช่น ท่าเรือปีนัง ท่าเรือกลัง กวนตัน กูชิงและโกตาคินาบาลู มีบริการเรือข้ามชายฝั่งวิ่งระหว่างเกาะปีนังและบัตเตอร์เวิร์ธ โดยรับส่งทั้งผู้โดยสารรวมถึงยานพาหนะจากแผ่นดินใหญ่ไปยังเกาะ นอกจากนี้ยังมีบริการเรือข้ามฟากอีกมากมายสำหรับการเดินทางจากแผ่นดินใหญ่สู่เกาะและเกาะสู่เกาะอยู่ทั่วประเทศ
         เรือเร็วและเรือแม่น้ำขนาดเล็กเป็นวิธีการเดินทางที่ได้รับความนิยมสำหรับการเดินทางในแคว้นซาบาห์และซาราวัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการไปยังพื้นที่ห่างไกล นอกจากนี้ยังมีเรือท่องเที่ยวทางทะเลและเรือท่องเที่ยวทางแม่น้ำให้บริการโดยบริษัททัวร์ในท้องถิ่น สำหรับการเดินทางทางทะเลภายในประเทศก็มีให้บริการจากท่าเรือกลัง (สลังงอร์) ไปยังกวนตัน (ปาหัง) และไปยังซาบาห์หรือซาราวัก นอกจากนี้ยังมีเรือท่องเที่ยววันหยุดที่รับส่งผู้โดยสารไปยังประเทศเพื่อนบ้านอีกด้วย